Het geluid van stilte
De belangen van (gewezen) deelnemers wegen even zwaar als die van gepensioneerden
Leestijd: 2,5 minuut
Dankzij de stijgende rente en ondanks de lagere aandelenkoersen, kunnen pensioenfondsen de pensioenen van hun deelnemers voor het eerst sinds lange tijd verhogen. PME, ABP en PfZW kondigden aan dit ook daadwerkelijk te gaan doen. Begrijpelijk, want na jaren waarin het, op basis van de strenge rekenregels die we in dit land kennen, niet mogelijk was indexaties toe te passen, is het natuurlijk een beetje raar om op het moment dat het op basis van diezelfde rekenregels wel kan, dit niet te doen.
Ik gun het iedereen uiteraard van harte. Maar verbaas me wel enigszins over de reactie van de seniorenafdelingen van CDA, VVD en D66. Uit het bericht op de voorpagina van De Telegraaf van 24 juni 2022 blijkt dat zij het kabinet oproepen om de gepensioneerden eerst de misgelopen indexatie te geven, voordat hun opgebouwde pensioenvermogen wordt overgeheveld naar het nieuwe stelsel. “Anders dreigt een hele generatie gepensioneerden die nooit een indexatie hebben gekend”, aldus de bezorgde senioren. Hiermee lijken ze te impliceren dat dat niet geldt voor de overige (gewezen) deelnemers; de actieven en de slapers. Ook die hebben, net zoals de gepensioneerden, de afgelopen jaren geen indexatie gehad. En dus een even groot koopkrachtverlies opgelopen als de gepensioneerden. Alleen merken die gepensioneerden dat meteen in hun portemonnee. De overige deelnemers en gewezen deelnemers voelen het pas als hun uitkeringen ingaan. En met name gewezen deelnemers, met premievrije aanspraken die niet worden verhoogd, hebben hier minstens net zo veel last van als gepensioneerden. “Voorkomen moet worden dat gepensioneerde beginnen met een indexatieachterstand die nooit meer in te halen is”, aldus de senioren.
Twee kanttekeningen hierbij. Voor zover dit al waar is, geldt het op precies dezelfde manier voor de deelnemers en gewezen deelnemers. En nadat de bestaande pensioenvermogens zijn ingevaren in de nieuwe solidaire pensioenovereenkomst bewegen ook de reeds ingegane pensioenen mee met de ontwikkelingen op de financiële markten. Hetzelfde geldt voor de flexibele premieovereenkomst als de gepensioneerde niet voor een vaste uitkering kiest. De indexatieachterstand, die er ontegenzeggelijk is, kan in het nieuwe stelsel dus wel degelijk worden ingelopen. Sterker nog, die kans daarop is groter dan in het huidige stelsel. In het nieuwe stelsel kennen we geen garanties en (dus) een grotere kans op een hoger pensioen.
De gepensioneerden hebben zich kennelijk beter georganiseerd dan de werkenden op dit punt. Toegegeven, ze hebben hun PR prima voor elkaar. Maar het wordt tijd dat ook de (gewezen) deelnemers van zich laten horen. Want, zoals De Telegraaf van 25 juni 2022 terecht constateert; met de overstap naar het nieuwe stelsel moet vooral heel veel pijn worden verdeeld. En dat moet op grond van de Pensioenwet op een evenwichtige wijze. Daarbij wegen de belangen van de zwijgende meerderheid van deelnemers en gewezen deelnemers dus even zwaar als die van de zich prominent roerende gepensioneerden. Het is tijd dat de zwijgende meerderheid de stilte doorbreekt op dit punt.
28062022